MUSTAFA YILMAZ(SUSUZ Ã?Ã?LLERDEYÄ°M)
Yaradan Rabbimin adıyla okudum.
Ey Muhammed seni okudum.
Okudum, çoÄ?aldı harflerim, ırmaklarım, yıldızlarım...
Tüm kitaplara senin isminle yazıldım.
DoÄ?dum, Muhammed'e doÄ?dum.
Ã?Å?ıksam, Muhammed'e aÅ?ıÄ?ım.
�lürsem, Muhammed'e ölürüm.
Gelirsem, Muhammed'e gelirim.
Yusuf oldum kuyularda hep seni bekledim,
Hüseyin oldum Kerbela'da, kuruyan dudaklarımla sayıkladım ismini,
Gelsin de ırmaklar taÅ?ıyan ellerinden,
Abı hayat akıtsın içime diye bekledim.
Bekledim, kapandı yollarım, uzattım parmaklarımı,
Hallaç gibi doÄ?randı ellerim.
Hiç seni söyleyemedim. DaÄ?landı dudaklarım.
Yazdım gözyaÅ?larımla Mekke'nin daÄ?larına:
Ey sevgili, gel diye...
AÄ?lama duvarını bir çıban gibi sırtında taÅ?ırken,
Yorulan kollarıyla taÅ? atan Kudüs'üm ben.
Kaldırımlarımda ateÅ?ler yükselirken,
Geldin öptün beni alnımdan,
Serinleyip sarıldım taÅ?lara yeniden.
Ey Muhammed...
Ey Sevgili.
Ey Badı Sabah.
Ey Ã?zerimize doÄ?an ay.
Ey Güzelliklerin Å?ahikası.
Ey Å?efaat pınarı.
Her düÅ?mem gül ayaklarına kapanmamdır,
BöÄ?rümden yediÄ?im her kurÅ?unla tutarım ellerinden.
Her Å?arkımda seni söylerim.
Her tebessümüm senindir.
Hep seni beklerim:
Sen bir gelsen diye ey Sevgili...
Sevgili...
Ben Emirhan Babayim
Kenan illerinde hasretini soluyan,
Hırkana bürünürüm karanlıkta kaybolduÄ?umda,
Dört taraftan vururlar bana,
Vururlar da söyletemezler sensizliÄ?i,
Sümeyye gibi develer ayırır bedenimi...
Hamza'yım Ey Sevgili,
Uhud'dayım tam önündeyim,
VahÅ?inin mızraÄ?ı deler geçer yüreÄ?imi,
Gel de okÅ?a ne olur oyulmuÅ? kalbimi,
Hind deÄ?il hasretin acıtır onu...
Ben Grozni'yim, KeÅ?mir'im, Kandahar'ım, Saraybosna'yım, Hama'yım, Buhara'yım, BaÄ?dattım, Morayım, TaÅ?kentim, DoÄ?u Timor'um, Türkistan'ım, Ahıska'yım. Eritre'yim, Halepçe'yim, Kırım'ım, Ä°stanbul'um..,
Ben kurÅ?unlara evlat vermiÅ? anneyim.
KurÅ?unlardan sakınan bedeniyle seni özleyen,
TaÅ? atan bir filistinliyim.
Okul önlerinde bekleÅ?en ve aÄ?layan, Karanfil daÄ?ıtan kızım.
Gel öp bizi alnımızdan,
Gel sev bizi kanayan yaralarımızdan.
Ey sevgili,,.
Ey Muhammed...
Gittin ya gül yüzlü sevgili.
Kırıldım gittiÄ?inden beri.
Kırıldıkça yandı canım.
�armıhta çivilenen benim ellerim,
Benim ayaklarım.
Harami sofralarda sergilenen benim baÅ?ım.
Beni bir aÄ?açta kıstırdılar,
Kör bir testereyle biçildim.
AÄ?ladım, kurudu göz pınarlarım,
AÄ?ladım, hasretine türkü yaktım.
AÄ?ladım, gel diye ey sevgili...
Sevgili.,.
�mer'im, Ali'yim, Osman'ım,
Vuruldum bir niyaz vaktinde,
Kanım daÄ?ıldı kitabın sayfalarına.
Seni yazdım bir damla kanla,
Ä°sminin dolaÅ?tıÄ?ı semaya,
Bir baÅ?tan bir baÅ?a.
Sen gel diye Ey sevgili...
Ey sevgili...
Kırıldı mı diÅ?in?
Dikenler acıttı mı ayaklarını?
Deve iÅ?kembeleri kirletti mi elbiselerini?
Medine yollarında yoruldun mu?
Taif'te taÅ?lar kanattı mı gül yanaÄ?ını?
Kırıldı mı kalbin bize?
Kırgın mısın sevgili?
Ne çare Bekirler yok Å?imdi, Aliler, Osmanlar, Ã?merler yok. Halidler gitti, Musablar gitti. Hatice yok, Zeynep yok, Fatıma yok.
Müminlerin annesi sofra açmaz evlerimizde.
Kedilerin babası dolaÅ?maz sokaklanmızda.
Biz ne çok yetim oluk da,
Senin gibi okÅ?ayanımız yok artık.
Gel bir okÅ?a ne olur.
Yaralarımızda ki irinler azdı.
Canımız acıdı.
Bir merhamet et, bir gülümse efendim.
Bir görün puslu Å?ehirlerin üstünde.
Bir ses ver puslu yüreklerimize.
Bekler dururuz her seherde,
Sen gel diye ey Sevgili...
Ey Sevgili...
Buralara bir hal oldu:
Ne yakup inliyor Å?imdi,
Ne Mısırda rüya görülüyor,
Züleyhalar yalancı,
Yedi adam ne yapsın,
MaÄ?araların kapıları da kapalı.
Musa vurunca asasını,
Oynamıyor yer yerinden.
Yol vermiyor kızıldeniz.
Sakınmıyor Ä°brahimi ateÅ?ler,
Su taÅ?ımıyor karınca,
Ethemin balıkları getirmiyor iÄ?neleri denizden.
Buralara bir hal oldu; Sen yoksun, buralar duman oldu efendim.
Bir mektubun gelmedi buralara...
Bir NecaÅ?i sormaz halimizi.
Bir yalnızlıktır düÅ?tü ocaÄ?ımıza.
Bir karanlık çöktü baÅ?ımıza.
Ay aydınlatmıyor, Gül kokmuyor.
YokluÄ?un karabasanlar gibi çökünce sinemize,
DaÄ?ıldı hanemiz,
DaÄ?ıldı yüreÄ?imiz,
DaÄ?ıldı birliÄ?imiz...
Sevgili affet bizi:
Bir deve olamadık,
Hasretinden çatlayıp ölecek.
Bir kuru aÄ?aç olamadık,
YokluÄ?una kanlı gözyaÅ?ları dökecek.
Bir Bilal olamadık,
Sensiz ses vermeyecek.
Bir Ebu zer olamadık,
Alıp baÅ?ını gidecek.
Ey sevgili, Ey Å?efaat sahibi, Affet bizi. Affet...
Å?imdi bir Å?arkı düÅ?er dilimize,
Bir aÅ?k iner yüreÄ?imize.
Bir el tutar elimizden.
Bir af fermanı gelir ötelerden.
Bir sen gelirsin.
Bir sen gelirsin.
Biz bin seviniriz:
Sevgilim Muhammed diye...
Sevgilim Muhammed diye...
Meleklerle yarıÅ? ederiz...
Gel sevgili,
Gel öp, kokla ve yeÅ?ert bizi, kalbimizi
http://www.allahkorkusu.com/index.html